عبور

سخت و پر قدرت و شدید بود، بار عاطفه.
اما هر طور بود تاب آوردم. با کمی خارج شدن از خط البته. اما دارم عبور میکنم از او. و دارم معنای عاطفه و دوست داشتن را در سطح دیگری جست و جو میکنم. در اعماق ذهن ایده‌آل من، هنر رابطه توی ارتباط هر روزه ایست که در آن دیگر خبری از گل دادن و رد و بدل کردن "تو تا امروز کجا بودی" نیست. ارتباطی که رو به رو شدن به آن شجاعت و ایستادگی میخواهد. ارتباطی که پر است از واقعیت ِ هر روزه، برخوردهای حقیقی و سر و کله زدن با شریک در بی نقاب ترین، آسیب پذیر ترین و صمیمی ترین حالت ممکن. من برای واقعیت یکپارچه ی رابطه ی هر روزه، و راه رفتن روی مرز باریک ِعادت و پیدا کردن معنای بودن همدیگر، احترام زیادی قائلم و به نظرم هنر اینجاست. 

این روزها در حال وزنه زدن و قوی کردن ماهیچه هایم هستم برای تن دادن به این نوع از مسئولیت پذیری. دارم تعهد در رابطه را لمس میکنم و مرزهایش را میشناسم. دنیای نسبتا جدیدی است. معطوف شدن به یک نفر و تمام و کمال دل دادن به تلاشی که برای ساختن چیزها میکنید.